LVM (Logical Volume Manager), Linux tabanlı işletim sistemlerinde depolama aygıtlarını yönetmek için kullanılan bir yapıdır. LVM, fiziksel diskleri mantıksal birimlere bölerek depolama yönetimini daha esnek hale getirir. İşte LVM disk yapılarıyla ilgili temel kavramlar:
1. Fiziksel Birimler (Physical Volumes – PV): LVM kullanmak için öncelikle fiziksel diskleri LVM tarafından yönetilen depolama birimlerine dönüştürmeniz gerekir. Bu fiziksel birimler, genellikle sabit diskler veya SSD’ler olabilir.
2. Mantıksal Birimler (Logical Volumes – LV): LVM, fiziksel birimlerin üzerine oluşturulan mantıksal birimlerle çalışır. Mantıksal birimler, boyutları ve özellikleri kullanıcının ihtiyaçlarına göre ayarlanabilen sanal disklerdir. Bu mantıksal birimler, bir işletim sistemi tarafından kullanılabilir.
3. Birleştirilmiş Birimler (Volume Groups – VG): Fiziksel birimlerin gruplandığı ve mantıksal birimlerin oluşturulduğu birimlere “Volume Group” denir. Birleştirilmiş birimler, fiziksel birimlerin toplam kapasitesini ve yönetimini temsil eder.
4. Özel Alanlar (Physical Extents – PE) ve Mantıksal Alanlar (Logical Extents – LE): Fiziksel birimler, özel alanlara (PE) bölünür. Mantıksal birimler ise mantıksal alanlara (LE) bölünür. Bu bölümler, fiziksel birimlerin veya mantıksal birimlerin boyutunu temsil eder.
LVM, depolama aygıtlarının daha kolay yönetilmesini sağlar ve aynı zamanda depolama alanını genişletme veya daraltma gibi işlemleri esnek bir şekilde gerçekleştirmenizi sağlar. Özellikle sunucu sistemlerinde ve büyük veri depolama altyapılarında kullanılır.
LVM ile ilgili komut satırı araçları (lvcreate, lvextend, lvresize vb.) ve grafik arayüzler (LVM GUI) vardır, bu araçlarla LVM yapılandırması ve yönetimi gerçekleştirilebilir. LVM kullanmadan önce dikkatli bir şekilde planlama yapmak önemlidir, çünkü yanlış yapılandırma veri kaybına yol açabilir.